(Ίω. 20, 24. 21, 2). Εβραίος από τη Γαλιλαία ο απόστολος Θωμάς αναφέρεται τρεις φορές στο Ευαγγέλιο του Ιωάννου. Από τις τρεις αυτές αναφορές συμπεραίνουμε ότι υπήρξε από τους πλέον αφοσιωμένους μαθητές του Χριστού και τον αδικούν αθέλητα όσοι του έχουν προσάψει το χαρακτηρισμό «άπιστος Θωμάς». Και να γιατί:
Όταν ο Κύριος είπε στους μαθητές του να πάνε στη Βηθανία γιατί είχε πεθάνει ο φίλος του Λάζαρος, εκείνοι τον απέτρεπαν: Διδάσκαλε, μόλις τώρα οι Ιουδαίοι ζητούσαν να σε λιθοβολήσουν, κι εσύ θες να πάς πάλι εκεί; (Ίω. 11, 8).Όμως ο Θωμάς είπε στους άλλους μαθητές: Πάμε κι εμείς, να πεθάνουμε μαζί του (Ίω. 11, 16), που δείχνει την αγάπη και την αφοσίωσή του στον Κύριο.
Όταν άλλη φορά -κατά το Μυστικό Δείπνο- ο Ιησούς λέει στους μαθητές του να έχουν εμπιστοσύνη στον Θεό και στον ίδιο και ότι ξέρουν το δρόμο που οδηγεί εκεί που πηγαίνει ο ίδιος, ο Θωμάς του λέει: Κύριε, δεν ξέρουμε πού πηγαίνεις- πώς λοιπόν μπορούμε να ξέρουμε την οδό που οδηγεί εκεί; (Ίω. 14, 5). Για να πάρει την απάντηση: Εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή.
Τέλος, κατά την πρώτη εμφάνιση του Χρίστου μετά την ανάστασή του στους μαθητές, από το χώρο που ήταν συγκεντρωμένοι και κρύβονταν «διά τον φόβον των Ιουδαίων», απουσίαζε ο Θωμάς. Όταν οι άλλοι μαθητές του έλεγαν ότι είδαν αναστημένο το Χριστό, εκείνος εξέφρασε τις αμφιβολίες του, ζητώντας χειροπιαστές αποδείξεις. Το Ευαγγέλιο δεν αναφέρει το λόγο απουσίας του, αλλά οι άγιοι Πατέρες επισημαίνουν ότι κατ’ οικονομίαν του Θεού απουσίαζε, για να υπάρχει μία επιπλέον επιβεβαίωση της Αναστάσεως. Κι αυτή έλαβε χώρα μεθ’ ημέρας οκτώ (Ίω. 20, 26-29), όταν ο Θωμάς είδε τον Κύριο. Και όχι μόνο δεν θέλησε να βάλει το δάκτυλο του επί τον τύπον των ήλων, αλλά μες απ’ την καρδιά του διεκήρυξε: ο Κύριος μου και ο Θεός μου.
Ο απόστολος Θωμάς κήρυξε το λόγο του Θεού στα μέρη της Συρίας και στις Ινδίες, πιθανόν δε και στην Αρμενία. Βρήκε μαρτυρικό θάνατο στην πόλη Καλαμίνα των Ινδιών. Η μνήμη του τιμάται στις 6 Οκτωβρίου.