«Ο ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟΣ ΣΕ ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΔΙΚΑΙΟΣ» ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ!!!

Πολλές φορές στη ζωή η οικονομική ευμάρεια και η καλοστημένη δήθεν ζωή μας, είναι δύο από τα κυριότερα χαρακτηριστικά που μπορούν να βάλουν σε δεύτερη μοίρα την πνευματική αφύπνιση του σύγχρονου ανθρώπου. Με λίγα λόγια η προσέγγιση μόνο της ανθρώπινης χοϊκής μας υπόστασης, φέρνει και την έλλειψη της πνευματικής μας κατάστασης, φέρνει την έλλειψη του Θείου.

Τον παραπάνω λόγο μην τον ξεχνάς σε παρακαλώ τραγικά ταλαίπωρέ μου  Έλληνα, διότι μέσα από την εξασφάλιση της καθημερινής μας ευτυχίας με κωδικούς του κόσμου, κλείνει η φωνή της συνείδησης και η αναζήτηση του υπέρτατου, φιμώνεται η σκέψη, πετρώνει η καρδιά, με στόχο τον ευτελισμό της ψυχικής μας ύπαρξης, αφού ζούμε πλέον σε μία νιρβάνα, φτωχοί και υπόδουλοι, στον ίδιο εγωιστικά αδηφάγο εαυτό μας.  Έμαθες αγαπητέ μου  Έλληνα να αφήνεις μόνο του τον διπλανό σου όταν πολεμά με το σύστημα της εξουσίας, διότι εσύ ακόμη καλά περνάς. Μάντεψε όμως όταν θα έρθει και η δική σου σειρά τι θα γίνει, μα φυσικά οι διπλανοί σου θα σε αφήσουν και σένα μόνο, αφού τα πάντα στη ζωή είναι δανεικά! Αποτέλεσμα όλων αυτών να σβήνουν οι μηχανές αναζήτησης, για να μιλήσουμε με όρους τεχνολογίας, χωρίς να μπορούμε να γκουγκλάρουμε εκείνες τις ιστοσελίδες που θα μας υποδείξουν, πως υπάρχει και μία ψυχή πέρα από το ορατό μας σώμα. Πόλεμος είναι και γίνεται με όρους όχι ισότιμους, αλλά ανέντιμους και άδικους στη μάχη. Από την μια μεριά ένας λαός πεινασμένος αμόρφωτος εξαθλιωμένος, σκλάβος με λίγα λόγια και από την άλλη ελληνόφωνες πολιτικοί καριερίστες, υποταγμένοι σε υλικά αγαθά και καρέκλες της εξουσίας που χρόνια λυμαίνονται το εξασθενημένο σώμα της Ελλάδας και γκρεμίζουν όσα με κόπο, αξιοπρέπεια, μεράκι και πίστη έφτιαξες εσύ  Έλληνα.

Να σου διηγηθώ λοιπόν μια ιστορία μέσα από αυτά που έζησα και ζω, ένιωσα και νιώθω ως  Έλληνας σε αυτόν τον μικρό γεωγραφικό χώρο, που τόσοι πολλοί θέλουν να γίνουν μεγάλοι και δυνατοί παίρνοντας εξουσία στην πλάτη την δική μου. Δεν θα αναφέρω ονόματα, διότι είναι εύκολο να καταλάβεις για ποιους μιλώ, άλλωστε δεν αξίζει καν να τους ονοματίσω… απαξιώ!!!  Σαράντα και επτά  χρόνια πέρασαν από την μεταπολίτευση  και μια γενιά του πολυτεχνείου βρέθηκε στα κάγκελα και πολύ καλά έκανε, αφού θέλησε να ανατρέψει ένα ολόκληρο δικτατορικό καθεστώς, με λίγα λόγια να ισοπεδώσει ένα φασιστικό σύστημα μέσα στο οποίο ο ελληνικός λαός ήταν απόλυτα ελεγχόμενος………….και το κατάφερε! Πήρε την εξουσία αργότερα αυτή η γενιά του πολυτεχνείου, την πολιτική στα χέρια της, με σκοπό να μας αποδείξει πως έφερνε το διαφορετικό. Έτσι νόμιζα, όπως όλοι μας άλλωστε, πως τέλειωσε ο πόλεμος της άθλιας δικτατορίας και πως μπαίναμε σε μια περίοδο δημοκρατίας και ελευθερίας του κράτους…. Πόσο εξαπατήθηκα….!!!

Από το 1981 όλα άρχισαν να μετρούν αρνητικά στο πετσί μου ως  Έλληνας. Αυτή η γενιά πολιτικών της αλλαγής και της υποσχόμενης δημοκρατίας που πέρασε τα πάνδεινα από την χούντα, ήταν μια γενιά του πολυτεχνείου τόσο δυναμική και ελπιδοφόρα για τον τόπο της, που μεγάλωσε μέσα από την φίμωση και την ανελευθερία του λόγου. Μεγάλωσε όμως και μέσα από το μεγάλωμα, άλλαξε κουλτούρα, ιδανικά και στάση. Οικειοποιήθηκε ότι πιο πρόσφατο της έκανε κακό από αυτή τη δικτατορία, στον υπέρτατο βαθμό, ξεπέρασε ακόμα και τους μεγαλύτερους  ασυνείδητους δικτάτορες πολιτικούς που καπηλεύτηκαν αξίες και ιδανικά της πατρίδας μου. Έφαγε λοιπόν, απέκτησε εξουσία και μια δεξιά τσέπη με αριστερή ιδεολογία, έριξε και δύο τρία συνθήματα προς τον ταλαίπωρο λαό και άρχισε να ξηλώνει από τον ιστό της πολύπαθης, βασανισμένης και κατακρεουργημένης Ελλάδας, ότι  είχε απομείνει, μέσα από τις πράξεις, τα πιστεύω, και την στάση, όλων αυτών των ασυνείδητων πολιτικών που με κυβέρνησαν τα μετέπειτα χρόνια…..

Μου μίλησαν για γαλάζιους για πράσινους και κόκκινους πολιτικούς, εναλλασσόμενους κάθε φορά στην εξουσία «ηγέτες» και με φέραν αντιμέτωπο  με την συνείδηση μου, ποιον από όλους αυτούς να ψηφίσω. Με δίχασαν μέσα από συνθήματα και καταστάσεις πολιτικές, που ποτέ δεν θα με οδηγούσαν πιο μακριά από αυτήν την περίοδο που αφήσαν οι δικτάτορες το 1974. Μου μίλησαν για δημοκρατία, τους πίστεψα και εγώ συνέχιζα ως Έλληνας να περιμένω…. Πέρασαν πολιτικοί και πολιτικοί από το 1981 έως σήμερα με σπουδές στο Χάρβαρντ, με κοινωνικές και μεταρρυθμιστικές ιδέες, που προσπάθησαν να εισάγουν στην ελληνική κοινωνία, εξασφαλίζονταν πρώτα για τους ίδιους  την μερίδα του λέοντος  από τα δημόσια ταμεία, χωρίς να μπορούν να πετύχουν  την ανόρθωση της οικονομίας, αφού μοίρασαν και το τελευταίο δεκαράκι των «κακών», όπως έλεγαν δικτατορικών καθεστώτων που βρήκαν, ικανοποιώντας έτσι τις σοσιαλιστικές τους ιδέες. Κι εγώ ως  Έλληνας συνέχιζα να περιμένω…….

Έτσι σήκωσαν στη μεσαία τάξη πολλούς Έλληνες φαινομενικά, για να αρπάξουν περισσότερους ψήφους, αυξάνοντας το δημοσιονομικό έλλειμα και το Δημόσιο χρέος.  Πρωθυπουργοί κυρίως με τη δύναμη του επιθέτου τους από το 1981 και πέρα, πατούν αξίες και ιδανικά για μια θέση στην καρέκλα της εξουσίας και εγώ ως  Έλληνας περίμενα….. Πολλές φορές έχασαν τον έλεγχο, αλλά ήταν η γενιά του πολυτεχνείου σκεφτόμουν αυτή που κάτι θα άλλαζε, έστω και μπροστά από ένα play station που έπαιζε και περνούσε την ώρα του ένας ευτραφής πολιτικός πρωθυπουργός και έτρωγε σουβλάκια. Κι εγώ ως Έλληνας περίμενα….

Η εκτίναξη του ελλειμματικού χρέους ως προς τον ΑΕΠ αργότερα άνοιξε τον δρόμο να αναζητηθεί πρόγραμμα διάσωσης της οικονομίας. Έτσι μετά το λεφτά υπάρχουν ενός λαοπρόβλητου από το οικογενειακό του όνομα και απόβλητου κατά τα άλλα πρωθυπουργού, μην μπορώντας να διαχειριστεί την επακόλουθη κρίση, ζήτησε πακέτο διάσωσης 110 δις ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Και εγώ ως  Έλληνας ακόμη περίμενα………

Με δυναστείες λοιπόν που μετρούν δεκαετίες μέσα από οικογενειοκρατίες που μας κυβερνούν άτσαλα και άχαρα, αυτή η γενιά, η δωσίλογη πολιτικών γενιά του πολυτεχνείου μέσα από πρωθυπουργούς, υπουργούς και βουλευτές πολιτικούς με κατέστρεψαν. Αυτή η κλίκα των «ισχυρών» κάλπικα πολιτικών ανδρών με χρησιμοποίησαν ελέγχοντας προς ίδιον όφελος ένα μεγάλο μέρος του πλούτου μου που ποτέ δεν έφτασε σε μένα ως πολίτη. Ελέγχουν ένα μεγάλο μέρος, αν όχι ολόκληρο, των ιδιωτικών ΜΜΕ στην Ελλάδα, με μια δημόσια τηλεόραση που παραμένει εγκλωβισμένη υπό τον έλεγχο της εκάστοτε εξουσίας, της άθλιας πολιτικής γενιάς του πολυτεχνείου. Κι εγώ ως  Έλληνας πάντα περίμενα…….

Μέχρι που μια ροζουλή από το ξεθώριασμα, σε ευκαιρία εκπτώσεων, των κόκκινων ιδεών της, κυβέρνηση, εκεί όπου ήθελε να αντιταχθεί στις ορέξεις και επιδιώξεις των διεθνών δανειστών μου με εξαπάτησε με την ψήφο μου, αφού επιβράβευσε αυτό που είχα μισήσει στις υπόλοιπες κυβερνήσεις, δηλαδή την ανθελληνική και δωσίλογη για κάθε μου ζήτημα εθνική εκπροσώπησή μου.  Κι εγώ ως  Έλληνας  ακόμη περίμενα…….

Στη συνέχεια στην Ελλάδα έρχεται η Τρόικα πιο ισχυρή για να εφαρμόσει το απάνθρωπό της πρόγραμμα, βασισμένο σε αισιόδοξα υπερβολικά οικονομικές εκτιμήσεις, αφού η σκληρή λιτότητα που μου επιβάλει έχει τεράστιο κοινωνικό κόστος και οδηγεί τους ανθρώπους σε ανεργία, φτώχεια, και αυτοκτονικές τάσεις θεωρητικά και πρακτικά. Κι εγώ ως  Έλληνας ακόμη περίμενα……..

Δεν πέρασε πολύ και έρχεται άλλος ένας «σωτήρας» από μια οικογένεια δυναστείας και πάλι για να με σώσει. Με έσωσε;  Όχι βέβαια, με έκαψε, με έπνιξε, με λοιδόρησε, υπομόνευσε τα εθνικά μου θέματα και ακόμη επιμένει να θέλει να με σώσει μέσα από την ίντριγκα τον διχασμό και την υποταγή. Κι εγώ ακόμη ως  Έλληνας περιμένω…… Ποτέ όμως δεν περίμενε κανείς, ένας πολιτικός άοσμος και άχρωμος, χωρίς λόγο και πολιτικό εκτόπισμα άνδρας, να αναλάβει την εξουσία, μα στην Ελλάδα βρισκόμαστε όλα είναι δυνατά κι όλα είναι υποφερτά. Εγώ όμως ξέροντας πως πάω να γλιτώσω από τον χειρότερο εφιάλτη πολιτικό άνδρα, βρήκα ακόμα ένα χειρότερο, το παραπάνω πολιτικό ανδρείκελο της μαμάς Μέρκελ, να με εκπροσωπεί αυτή τη στιγμή ως  Έλληνα, μπας και γίνει κάτι. Το μόνο όμως που ξέρει καλά είναι οι οικογενειακές του διασυνδέσεις με ΜΚΟ και οι διασυνδέσεις χείριστου είδους για πολιτικό άνδρα με επιχειρήσεις ΑΕ. Με κορόιδεψε με έπνιξε και έκαψε και το τελευταίο στρέμμα πράσινου το οποίο απέμενε για να αναπνέω, αφήνοντας μου ξερά αποκαΐδια του φυσικού μου κάλους και προφασιζόμενος την πράσινη ανάπτυξη, με στόχο το δικό του προσωπικό κέρδος, θέλει να με δηλητηριάσει με ότι τοξικό και απόβλητο υπάρχει, μέσα από τα αιολικά πάρκα που θέλει να μου στήσει στην πανίδα και χλωρίδα που κάηκε.

Άλλωστε τι διαφορετικό θα περίμενα από έναν άνθρωπο μεγαλωμένο και αναθρεμμένο μέσα στις ανέσεις και στην ηδονική ματιά της εξουσίας, λόγω οικογενειακής συγγενείας με πρόσωπα πολιτικών. Κι όμως εγώ ακόμη περιμένω…… τι περιμένω;…….. και τι μπορώ να περιμένω ακόμα;  Άραγε μπορώ ακόμη μέσα από την υπομονή μου και την αγάπη μου για αυτήν την πατρίδα να περιμένω;……

Όχι! Ήρθε η ώρα να ξυπνήσω ως  Έλληνας και να ζητήσω το δίκιο μου από όλους αυτούς που με κορόιδεψαν, με φτώχυναν, με εξαθλίωσαν και μου έκρυψαν την ιστορία μου και την πίστη των πατέρων μου μέσα από τα θρανία, δημιουργώντας έτσι ένα τέλειο ανθελληνικό και αντιχριστιανικό σχολείο, βήμα, βήμα, ένας, ένας, διαχρονικά. Αυτός ήταν κι ο σκοπός τους, μέσα από τη φτώχεια και την αγραμματοσύνη να με καταστήσουν ξανά σκλάβο και ραγιά, διακόσια χρόνια από την επαναστάτη του 1821. Όμως, όχι τώρα να με υποδηλώσουν σε κάποιο ξένο κατακτητή που θέλει μόνο τα εδάφη μου, αλλά αυτή η γενιά των πολιτικών του πολυτεχνείου που κατέστρεψε την Ελλάδα μετά την μεταπολίτευση, θέλει να μου πάρει και την ίδια την ψυχή μου. Έτσι λοιπόν ενορχηστρωμένα χτυπούν τα ιερά, τα ιδανικά και τις αξίες μου προσαρμοσμένοι ως πιόνια και πολιτικά ανδρείκελα, σε ένα προτεσταντικό σύστημα διακυβέρνησης της Γερμανικής Ευρώπης που θέλει να ζω με δανεικά και όχι με αυτά που θα παράγω και θα αναπτύσσω στον τόπο μου. Σκοπός τους να με ανθελληνοποιήσουν και να ξεριζώσουν το Θείο από μέσα μου, φέρνοντας πιο γρήγορα μια παγκοσμιοποιημένη, άγευστη, χωρίς ιδανικά, αξίες και Θεό, Γερμανική Ευρώπη.

Μα το σημαντικότερο θέλοντας να προωθήσουν αυτά τα άθεα παγκοσμιοποιημένα σχέδια, μέσα από τη νέα τεχνολογία που καλπάζει και αφήνει πίσω της τον ίδιο τον άνθρωπο χρησιμοποιώντας την όλη αυτή, όχι για την εξέλιξη και πρόοδο του ανθρωπίνου είδους, αλλά απεναντίας αποκλείοντας την ίδια την ευτυχία του ανθρώπου, νοιάστηκαν και για την υγεία μου. Και ενώ τόσο καιρό δεν νοιάζονταν για την ίδια μου την υγεία μέσα από ένα άθλιο κοινωνικό σύστημα περίθαλψης σε όλα τα επίπεδα που υπάρχει, ξαφνικά με οδηγούν σε ένα εμβόλιο που θέλουν με φασιστικό τρόπο να μου βάλουν, δήθεν για να με σώσουν, με τον μόνο τρόπο που χρόνια ξέρουν και με χειρίζονται, δηλαδή τον φόβο, την ασάφεια  τη διχόνοια και την επιβολή. Και είναι η ίδια η καταραμένη πολιτική γενιά του πολυτεχνείου μέσα από τα πολιτικά κατακάθια που χρόνια με κυβερνούν, που έζησαν και πολέμησαν τη δικτατορία πριν χρόνια, να έρχονται  τώρα οι ίδιοι να γίνονται μέσα από την εξουσία που τους χαρίζω με την ψήφο μου, οι μεγαλύτεροι τύραννοι και δικτάτορες μου. Κι εγώ ως  Έλληνας δεν το πιστεύω πως ακόμη περιμένω… και με χωρίζουν  ξανά, σε εμβολιασμένους και μη, σπέρνοντας την διχόνοια, που είναι ο μόνος τρόπος που ξέρουν τόσα χρόνια για να κρατούνται στην εξουσία. Έτσι μια καθαρά ιατρική πράξη, που έπρεπε να με πείσει για αυτήν, η ιατρική κοινότητα, την χρησιμοποιούν για να ικανοποιήσουν τα φασιστικά απωθημένα της εξουσίας τους, αυτοί που προσκυνούν τον ιό και όχι τον Υιό, ιδιωτικοποιώντας κάθε μορφή παροχής υπηρεσιών στην χώρα μου, καταργώντας το κοινωνικό κράτος. Και είναι πραγματικά αυτοί που απαγόρευσαν κάθε είδους λιτανείας στον Θεό μου και επιτρέπουν στην κούκλα ξόανο την Αμάλ, να περιφέρεται σε κάθε γωνιά της χώρας μου, προσπαθώντας έτσι να με κοιμήσουν, για να δεχθώ περισσότερους απ’ ότι έχω λαθρομετανάστες. Τι ντροπή Θεέ μου, που με έφθασαν! Με βρήκαν αδύναμο και μέσα από την υποδούλωση που μου προσέφεραν, την φτώχεια και την ανέχεια να αγγίζουν και τα εθνικά μου ζητήματα, προσπαθώντας με τις προσταγές των ξένων αδηφάγων ληστρικών κρατών, να μου επιβάλουν λύσεις σε Σκόπια, Κύπρο, Βόρεια  Ήπειρο, και να αλωνίζουν οι Τούρκοι ανενόχλητα στον υδάτινο χώρο τον δικό μου, διεκδικώντας νησιά και τον φυσικό μου πλούτο. Μα το κυριότερο να θέλουν να πολεμήσουν την υπογεννητικότητα μου, με την έλευση μυριάδων λαθρομεταναστών που κάνουν τη ζωή μου ακόμη δυσκολότερη. Κι όλο αυτό δια του στόματος του πρώτου πολίτη της τραγικής χώρας μου, της προέδρου της δημοκρατίας. Αχ τραγική χώρα μου ποιους ανθρώπους έχεις για πρώτους! Κι εγώ  ως Έλληνας ακόμη τραγικά περιμένω…

Προσβάλουν συνεχώς και εξαντλούν την υπομονή μου….. Πόσο θα αντέξω ακόμα;…… και πόση υπομονή να κάνω άραγε; Πώς να υπερασπιστώ τον εαυτό μου σε μια δημοκρατία που δρουν και αποφασίζουν οι λίγοι, σε μια δημοκρατία που με την ανοχή μου καταλύουν το Σύνταγμα… πώς να αποδεσμευτώ από αυτήν την αδιανόητη γενιά πολιτικών του πολυτεχνείου που άλλα οραματίστηκε και άλλα έφερε στην πατρίδα μου, στηριζόμενη στην εμπιστοσύνη που της έδειξα; Μα φυσικά πρέπει να σηκωθώ, να φωνάξω, αφού καταλάβω πρώτα, πως η δημοκρατία υπάρχει όταν υπάρχουν υπεύθυνοι πολίτες που σέβονται την χώρα τους. Να το νιώσω όμως αυτό και να το εξαργυρώσω στην κάλπη, όταν έρθει αυτή η ώρα, όταν ξανά αυτή η άθλια γενιά πολιτικών του πολυτεχνείου, θα θελήσει να με διχάσει και πάλι και να ζητήσει τη ψήφο μου. Τότε είναι η στιγμή που κι εγώ θα πω,…… όπως μόνο εγώ ως  Έλληνας μπορώ,…… ένα μεγάλο ΟΧΙ, βροντοφωνάζοντας αυτό που είπε ο αρχαίος προσωκρατικός φιλόσοφος ο Δημόκριτος: «οι υποταγμένοι σε υλικά αγαθά δεν μπορεί να είναι ποτέ δίκαιοι.»

Έτσι λοιπόν μόνο θα μπορέσω να κοιτάξω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και με θάρρος, αξιοπρέπεια και πίστη στον Θεό, ως Έλληνας πολίτης και χριστιανός, να τους φωνάξω με άγρια και σθεναρή φωνή, ξεκουμπιστείτε οι κυβερνήσεις Α.Ε. όλης της μεταπολίτευσης που κατά ματώσατε, διχάσατε, κάψατε, ληστέψατε και πνίξατε τον όμορφο τούτο τόπο μου. Και σας υπόσχομαι πως μόλις η δημοκρατία στην πατρίδα μου εδραιωθεί πραγματικά, να σας στείλω και τους τριακόσιους βουλευτές σε ένα ξερονήσι, όχι για να σας εξοντώσω, αλλά για να σας δώσω την δυνατότητα, η έλλειψη της ζωντανής και αγιασμένης από το αίμα Ηρώων και Αγίων της πατρίδας μου, να σας δείξει σε ποια χώρα ζούσατε που ποτέ δεν σεβαστήκατε την πίστη, την ιστορία, και τον πολιτισμό των προγόνων της!!!