Σεβασμιώτατε, κύριε δήμαρχε, αξιότιμοι  κύριοι της  άρχουσας  τοπικής  μας  κοινωνίας, ευλογημένε  λαέ  του  Θεού,  ΧΡΟΝΙΑ  ΣΑΣ  ΠΟΛΛΑ.

Με  την  ευκαιρία  της  εορτής  των  Αγίων  Αποστόλων  και  της  παρουσίας  στον Ιερό  Ναό  μας  του  κυρίου  Νικολή  Νικολαίδη,  του  ανθρώπου  που  σιτίζει  εδώ  και  ένα  χρόνο  κατοίκους της  ενορίας και  όχι  μόνο,  θα  ήθελα  να  αναφερθώ  στον  Απόστολο  Παύλο  και  συγκεκριμένα  στην  ευαγγελική  του  ρήση,  μέσα  από  τον  ύμνο  της  Αγάπης. «Η  ΑΓΑΠΗ  ΟΥ  ΖΗΤΕΙ  ΤΑ  ΕΑΥΤΗΣ». Αυτό  είναι  το  νόημα  του  Ευαγγελίου  και  σε  αυτό  στηρίζεται  η  χριστιανική  Αγάπη  και  αυτό  πρεσβέβουμε  και  εμείς  χρόνια  στην  ενορία  μας. Ό,τι  κάνουμε  το  κάνουμε  για  το  συνάνθρωπο  που ομοιάζει  στο  Θεό  και  η  δική  μας  προσφορά  πάει  στον Τριαδικό  Θεό  που  ομοιάζει  με  τον  άνθρωπο. Δε  χρειαζόμαστε  ανταμοιβή  ούτε  διαφήμιση. Για  ορισμένους   ανθρώπους  όμως  που  δεν  μπορεί  ο  πεπερασμένος  νους  του  μυαλού  τους  αλλά  και  η  ισχνή πίστη  τους, να τους  κάνει  να το  καταλάβουν, αφού  προσφέρουν  και  περιμένουν  ανταπόδωση. Μέσα  στην  πολύβουη,  πολυπολιτισμική  κοινωνία  μας, προσφορές  αγάπης  στον  συνάνθρωπο  πρέπει  να γίνονται  γνωστές μόνο  και μόνο  για  να  υπάρχουν  μιμητές. Εκεί  που  υπάρχει  το  κακό, το  κακόβουλο,  το  ανέφικτο, εκεί  όπου έχει  χαθεί  η αγάπη, οι  αξίες,  οι  αρχές,  τα  ιδανικά, βασικά  στοιχεία  δηλαδή  μιας κοινωνίας  για  να  επιβιώσει. Εκεί  όπου  καρέκλες  και  εξουσίες  εφήμερες  στήνονται  πάνω  από  το  λαό  του  Θεού, πατώντας  επί  πτωμάτων. Εκεί  όπου  εξαπατείται  κάθε  ανθρώπινη  αξιοπρέπεια  και  εμπιστοσύνη,  εκεί  πρέπει  να  αντιπαραθέτουμε  την  Αγάπη  του  Παύλου. Διότι  εκεί  όπου  η  κοινωνία ακόμη  και  η  εκκλησία  μας μπορεί  να πάσχει,  ίσως  η  αγάπη, η αποστολική  αγάπη,  να  μην  έχει  αλλοτριωθεί  εξ ολοκλήρου. Και  ιδιαίτερα  αυτό  μπορεί  να  συμβαίνει  λιγότερο  στην  εκκλησία  με  τις  όποιες  ανθρώπινες  αδυναμίες  της. Η  προσφορά  της  μεγάλη  στον  ανθρώπινο  πόνο και  αυτό  γιατί  το  πηδάλιο  το  κρατά  ο  Χριστός. Μέσα λοιπόν  από  αυτές  τις  αδυναμίες  μας, προσπαθούμε  και  εμείς  σαν  ενορία  εδώ  και  χρόνια  με  την  συμπαράσταση  του  Μητροπολίτου μας, να  προσφέρουμε  μέσα  από  εσάς  για  εσας. Η  Αγάπη  Χρηστεύεται, ου  περπερεύεται, ου  φυσιούται, η Αγάπη ου ζηλοί….. Μόνο  μέσα  από  αυτόν τον  ύμνο  της  αγάπης  μπορούμε  να  συνεχίσουμε, αλλά  και  μέσα  από  την  Αγάπη  και  προσφορά  του  καθενός  από  εσάς,  να  προσφέρουμε  στο  συνάνθρωπο. Μια  τέτοια  προσφορά  βραβεύουμε  σήμερα,  προσφορά  αγάπης  ενός  ανθρώπου, όχι  ντόπιου  όμως  Έλληνα, όχι  γνωστού  μέχρι  τώρα  σε  μένα  και  εσάς,  αλλά  πιστού  στον  ύμνο  της  αγάπης. Σας  ευχαριστούμε  κύριε  Νικολαίδη  για  την  αγάπη  και  την  προσφορά  σας και  ελπίζουμε  η  δική  σας  ενέργεια  να  βρει  και  άλλους  μιμητές. Η  ενορία  μου  και  εγώ  προσωπικά  σας  νιώθουμε  δικό μας  άνθρωπο, δικό μας ενορίτη. Ευχαριστούμε  πρώτα  εσάς  Σεβασμιώτατε, διότι  η  πρωτοβουλία  να  μοιραστεί  το  σισίτιο  στη  δική μας  ενορία  και  όχι σε  κάποια  άλλη, ήταν  δική  σας. Πιστεύουμε  στα  καλά  έργα,  πιστεύουμε  στην  άδολη  και  ανόθευτη  ΠΑΥΛΙΑ  ΑΓΑΠΗ   και  σας  υποσχόμαστε  πως  μέσα  από  τις  δραστηριότητες  μας  και  με  όλο  αυτό  τον  κόσμο  που  είναι  δίπλα  μου, και  τον  ευχαριστώ,  επιτρόπους, άνδρες,  γυναίκες  και παιδιά,  να  κρατάμε  πάντα  μια  ζωντανή  και  χριστιανικά  οργανωμένη  ενορία.

ΣΑΣ  ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ  ΟΛΟΥΣ  ΣΑΣ,  ΧΡΟΝΙΑ  ΣΑΣ  ΠΟΛΛΑ!